حیفا، تلاویو، معاهده بمب های خوشه ای

خلع سلاح و کنترل تسلیحات. دو واژه  فریبنده در دیپلماسی دفاعی جهان امروز، هم طراز حقوق بشر و دموکراسی در عرصه  افکار عمومی است که از زمان کنفرانس اول لاهه در سال 1899 در ادبیات سیاسی –دفاعی جهان طرح گشت و بعد از جنگ جهانی دوم به صورت ابزاری حقوقی در خدمت غرب از آن سود برده شده است.

غرب به رهبری آمریکا پس از جنگ جهانی دوم در اقدامی خزنده دست به پرژه ای برد که تحت آن استفاده از سلاح های مختلف در عرصه های درگیری محدود می گشت.

معاهدات خلع سلاح بیولوژیک، شیمیایی، موشکی، متعارف، ضدنفر و همه و همه دستاویزی برای غرب گشته اند تا علیه رقبایشن در  نهادهای حقوقی طرح دعوا کرده و از سوی دیگر مجوز بازرسی از تجهزات و کارخانجات و پادگان های نظامی کشورهای دیگر را اخذ نماید.

بسیاری از کشورهای جهان طبق این معاهدات همه ساله چندین بار مورد بازرسی قرار می گیرند. موظف هستند آمار تسلیحات، نفرات، بودجه نظامی، مدل سلاح های خود همراه با تعداد و کیفیت و کمیت آن را به غربی ها اعلام کنند درحالی که  کشورهای قدرتمندی مثل آمریکا و هم پیمانان غربی اش با اینکه خود نیز آن معاهدات را امضا کرده اند، هیچگاه این اعمال و تعهدات را انجام نداده اند و در صورتی که آن را نقض کنند( که نقض هم کرده اند) کسی نمی تواند علیه آنها طرح دعوی کند .

طبق این معاهدات در صورت نقض مفاد آن کشورها می توانند به شورای امنیت سازمان ملل شکایت کشور خاطی را ببرند، اما چون کشورهای قدرتمند در این شورا حق وتو دارند عملا طرح هر گونه شکایت علیه آنها محال کشته است چرا که هر قطعنامه علیه منافعشان را وتو می نمایند. در حقیقت این معاهدات به اصطلاح صلح آمیز فقط و فقط ابزاری برای غرب است تا به آن بهانه از تمام جزئیات توان دفاعی سایر کشورها مطلع گردند و از تاسیسات آنها به بهانه بازرسی و نظارت مجوز جاسوسی را کسب نمایند.

آنچه در اخبار پیرامون بازرسی از سایت پارچین و برخی تاسیسات دفاعی –هسته ای مشاهده می کنیم طبق این معادهات صورت می گیرد، معاهداتی که متاسفانه برخی از آنها با بی تدبیری و بی ملاحظه گی امضا گشتند، بدون اینکه منافع بلند مدت و منافع ملی کشور را در نظر داشته باشند.

یکی از معاهداتی که هم اکنون در دستور کار غرب قرار دارد تا آن را بر سایرین تحمیل کنند، معاهده کنترل و عدم تولید و تکثیر و کاربرد موشک های خوشه ای است که از سال 2008 طرح گشته است.

موشک و بمب های خوشه ای جنگ افزارهایی هستند که می توانند منطقه وسیعی از خاک دشمن را مورد هدف قرار دهند. این موشک ها وقتی شلیک می گردند بمب های کوچکتری را در شعاع وسیعی منتشر می کنند.

ما وقتی از یک موشک دور برد به فرض شهاب 3 استفاده می کنیم آن موشک می تواند حداکثر تا شعاع 400 متر را تخریب کند امّآ وقتی از موشک خوشه ای سود می بریم این شعاع نا محدود می گردد.

سیاست گذاران دفاعی ما نباید اشتباهاتی را که در سابق در قبال پیوستن به برخی معاهدات چون NPT  مرتکب گشتند دوباره مرتکب بشوند. باید منافع ملی و  نیازهای دفاعی و توان دشمن را که تا دندان به این موشک ها مسلح بوده و از آن بارهای بار در غزه و عراق و افغانستان استفاده کرده اند را در نظر بگیرند و بدانند که دشمن حتی اگر به این معاهده متعهد گردد از آن علیه ما استفاده خواهد کرد.

نکته مهم این است که  این سلاح (بمب های خوشه ای) برای منطقه ای مثل اسرائیل دارای بازدهی بسیار خوبی است. در صورتی که این موشک از ناحیه ما به تلاویو و حیفا شلیک گردد، با توجه به کوچکی منطقه؛ می تواند تخریبی وسیع را منجر گردد. این موشک از لحظه ای که وارد خاک سرزمین های اشغالی می گردد شروع به رهایی بمب هایی می کند که با توجه به تراکم تاسیساتی – جمعیتی می تواند منجر به عوض شدن معادله جنگ گردد.

شهری مثل حیفا از چند جهت برای کاربرد این موشک بسیار مهم است:

اول آنکه تراکم جمعیت در این شهر بسیار بالاست و می تواند وحشت عمومی را منجر گردد.

دوم اینکه  تاسیسات نفتی، پتروشیمی، توریستی (تپه کرمل)، ارتباطی و مخابراتی اسرائیل  از جمله «دره سیلیکون حیفا» در این شهر قرار دارد که با هدف قرار دادن آن می توان اقتصاد، امنیت، مخابرات اسرائیل را با بحران جدی روبرو کند.

سوم وجود انبارهای ذخیره غذایی اسرائیل به همراه سیلوی مرکزی آن است که امحای آنها می تواند این رژیم را به تسلیم وا دارد.

چهارم و مهمتر آنکه این شهر مرکز تجمع بهائیان است و نا امن کردن آن می تواند اثرات و منافع امنیتی داخلی ما را تامین نماید.

علت تاکید مقام معظم رهبری بر نابودی حیفا علاوه بر تلاویو، بی جهت نیست و علل فوق را در بر دارد. باید درک کرد که تحقق این امر منهای موشک های خوشه ای ما، که توسط  نهاد مبارک سپاه پاسدان انقلاب سازماندهی شده، تحقق نخواهد یافت و سیاست گذارن دستگاه دیپلماسی خارجی ما نباید تحت هر فشاری این معاهده (منع استفاده از بمب های خوشه ای) را بپذیرد چرا که هم اکنون این سلاح جزء سلاح های فوق استراتژیک ما هستند.

 

--------------------------------------------------------------------

 

سپس نوشت:

1-      جنگ های امروز مثل جنگ هشت ساله نیست. جنگ آینده جنگی با ترکیب دیپلماسی و سلاح است. جنگی که در آسمان و فرا جو رقم خواهد خورد نه در پشت خاکریزهای سابق. این جنگ ها جنگ متخصصین و نخبگان است. جنگ سلاح هاست نه جنگ نفرها.

 

 

2-       برای آن روز که اسرائیل را از زمین محو کنیم و به این آرمان خمینی نائل گردیم، لحظه شماری می کنم، آن لحظه که گرد موشک های ما در قلب تلاویو بلند شود با شکوه ترین لحظه تاریخ خواهد بود.

3-       به امید شهادت.