چند نکته پیرامون واقعه مطهری

طی روزهای گذشته، حمله به ماشین مطهری با چوب و چماق و گوجه و تخم مرغ، تبدیل به جنجالی ترین و پر مباحثه ترین مسئله روز سیاسی کشور شده است که پیرامون آن به ذکر چند نکته اکتفا می کنم.

1-      در بحث امیت داخلی و خارجی بحثی هست به اسم سطوح مخالف. در این تئوری به نگاه و بازخورد یک نظام در بین مخاطبانش اشاره می کند.

1- طبق این تحلیل، موضع و نظر مخاطبان نسبت به یک نظام به 1- راضی 2- منتقد 3-ناراضی 4- معاند 5- محارب تقسیم می شود. به نظر تمامی نظریه پردازان امنیت، امنیت به نحوی حفظ می گردد که در این مسیر از حرکت عمودی پایین به بالا ممانعت شود. یعنی نگذاریم افراد راضی از نظام، تبدیل به منتقد شوند، و منتقدین به ناراضییون و ناراضی به معاند و معاند به محارب.

کلا برخورد سخت با پدیده های امنیتی و نگاه حذف تهدید به جای کنترل ومدیریت تهدید، باعث این حرکت مخرب در میان مخاطبین نظام می شود. حرکتی که در قبال آقای مطهری شکل گرفت و بیم آن می رود تبدیل به یک عرف و سنت شود.

2-    2- می گویند حق را بگویید حتی اگر به ضرر عزیزانت باشد. یا به ضرر خانواده ات یا پدر و مادرت باشد. متاسفانه برخی افراد در شیراز چنین عمل نکردند و با دفاع تلویحی از ضاربین و با یکی به نعل و یکی به تخته زدن، فقط حق را پایمال نمودند.

اخلاق سیاسی در سیره ائمه به ما درس داده است که در حق دشمنان و مخالفان هم عدالت را رعایت کنیم و اگر روز و روزگاری حق با آنها بود، صمیمانه در برابر حق گردن خم نماییم و بگوییم حق با تو است در این مورد. اما بجز دفاع متعصبانه و حمیت وار از یک اقدام احمقانه چیزی دیده نشد.

ماکیاولیسم اخلاقی یا بهتر بگویم، عمل غیر اسلامی برای هدف اسلامی، بزرگترین ضعف اخلاق سیاسی جامعه امروز است. و به راستی شیطان اهل هر مرام و مکتب و منشی را با عقاید خودشان می فریبد و به دوزخ می برد. مذهبی را با مذهب، انقلابی را با انقلاب، روحانی را فقه، زاهد را با زهد تباه و تیره می سازد.

3-      3- سرگرم شدن جریان مذهبی طی یک هفته اخیر و آب و تاب دادن آن به هر نحو، سبب ضریب دادن به این امر به عنوان مسئله اول کشور گردد.

اگر مطالب نشریات جریان اصلاحات را در این هفته نگاهی انداخته باشیم متوجه این امر خواهیم شد که تمام این آب و به آتش زدن ها فقط خوراک گرمی بود برای جریان اصلاحات تا از آن از مطهری چهره ای به عنوان میزان آزادی و استبداد بسازند و ساختند. و در آینده ای نه چندان دور دود حاصل از این آتش، چشم بسیاری را کور خواهد کرد.

بی شک مطهری قبل از این حادثه با مطهری بعد از این حادثه بسیار تفاوت خواهد کرد. این حادثه و واکنش های افراطی به آن سبب شد تا از مطهری چهره ای شبیه حجاریان بعد از ترور ترسیم شود. بی شک این بزرگترین هدیه و پیشکشی بود که می شد به جریان اصلاحات و شخص مطهری داد. خدمت بزرگی توسط مذهبیون و مخالفین جریان اصلاحات صورت پذیرفت.

این رویداد دستاورد دیگری هم داشت و آن غافل شدن از مسائل اساسی کشور از جمله اظهارات تفرقه افکنانه یونسی، مشاور رئیس جمهور بود. بی شک اگر همانقدر که به داستان آبکی مطهری ضریب داده شد، به سخنان یونسی واکنش نشان داده می شد، اینطور آبروی سی و چند ساله انقلاب اسلامی در دفاع از محرومین و مستضعفین در خطر نمی افتاد و اینطور دهان های بدخواه به سوی ما باز نمی شد.

حجم بیانیه ها و تجمعات و مرگ بر گفتن ها و درود فرستادن ها، اگر به سوی این اتفاق تلخ روانه می شد و فضای تبلیغی خوبی برای آن ساخته می شد، شاید وضع عملیات تکریت و مواجهه ما با آمریکا در عراق، چنین مختل نمی گشت.

والسلام